دباله

لغت نامه دهخدا

دباله. [ دَل َ / ل ِ ] ( اِ ) دبال که ترنج باشد. ( برهان ). ترنج را گویند. ( جهانگیری ). باتو. ( از برهان ) :
آمدن لاله و گذشتن او کرد
لاله رخسار من چو زرد دباله.ناصرخسرو.
دباله. [ دَ ل َ ] ( اِخ ) نام جائیست به حجاز. ( معجم البلدان ).

فرهنگ معین

(دَ لَ ) (اِ. ) تُرنج .

ویکی واژه

تُرن