خواب گزار
خواب گزار. [ خوا / خا گ ُ ] ( نف مرکب ) نائم. خوابیده. ( ناظم الاطباء ). || مُعبِّر. تعبیرخواب کننده. خواب گذار : بامداد معبری را بخواند... خوابگزاری دیگر را فرمود آوردن و این خواب را با وی بگفت. ( قابوسنامه ). || آنکه حکایت رؤیای خود کند. ( یادداشت مؤلف ).
(خا. گُ ) (ص فا. ) معبر، تعبیرکننده خواب .
کسی که تعبیر خواب می کند، معبّر.
نائم خوابیده
( صفت ) آنکه خواب را تعبیر کند معبر.
معبر، تعبیرکننده خواب.
