خالدار

لغت نامه دهخدا

خالدار. ( نف مرکب ) آنکه خال دارد. صاحب خال. مرقش. اشیم. منقط :
ز لعل خالدار گلرخان بیدل مباش ایمن
بلای جان بود با هم چو آمیزد می و افیون.بیدل ( از آنندراج ).

فرهنگ عمید

دارای خال.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال آرزو فال آرزو فال کارت فال کارت فال تخمین زمان فال تخمین زمان فال اعداد فال اعداد