جایگیری

لغت نامه دهخدا

جایگیری. ( حامص مرکب ) جایگزینی. عمل آنکه یا آنچه جای گیرد.

فرهنگ فارسی

جایگزینی

فرهنگستان زبان و ادب

{emplacement} [زمین شناسی] نفوذ سنگ آذرین یا تشکیل یک کان توده در سنگ های قدیمی تر
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال ای چینگ فال ای چینگ فال ورق فال ورق فال ماهجونگ فال ماهجونگ فال سنجش فال سنجش