تك

فرهنگ معین

( ~. ) [ قس . تق ] (اِصت . ) ۱ - زدن دست بر کنار تخته نرد که کعبتین درست بنشیند. ۲ - هر قسم زدن (عموماً ).
(تُ ) (اِ. ) ۱ - منقار مرغ ، نوک پرنده . ۲ - تیزی سر چیزی مانند نوک سوزن و خنجر.
( ~. ) (اِ. ) ۱ - گیاهی است که در گندم زار روید و آن سخت تر از گیاه گندم باشد. ۲ - گیاهی است که در میان آب روید و در مصر از آن کاغذ می ساختند، حفأة .
( ~. ) (ص . اِ. ) تنها، یگانه .
( ~. ) [ په . ] (اِ. ) دو، دویدن .
(تَ ) [ په . ] (ص . ) اندک ، کم ، قلیل .
(تِ ) (اِ. ) ساج .

فرهنگ عمید

۱. تنها، یکه.
۲. یگانه.
۳. کم، اندک.
* تک تک : (قید ) یکی یکی.
۱. [مقابلِ پاتک] (نظامی ) حمله.
۲. = تگ
* تک وپو: = تکاپو هزار گونه غم از هر سویی ست دامنگیر / هنوز در تک وپوی غم دگر می گشت (سعدی۲: ۶۰۸ ).
* تک وتاز: دو و تاخت، به هر سو تاختن و دویدن.
* تک ودو: = تکاپو
۱. نوک، منقار.
۲. تیزی سر چیزی، مثل نوک سوزن، خنجر، نیزه، و امثال آن ها.
۱. دنباله.
۲. [قدیمی] ته، پایین، قعر.
تکه، لقمۀ طعام.

فرهنگ فارسی

( اسم ) قعر ته : تک جو تک گور تک چاه .
تکه طعام باشد که بعربی لقمه خوانند و آنرا کراس حوانند و بتازی لقمه خوانند

فرهنگستان زبان و ادب

{attack} [علوم نظامی] هرنوع عملیات آفندی قاطعانه و سریع که در آن از آتش و حرکت برای تصرف هدفی معین استفاده می شود
{tackle} [ورزش] در فوتبال، اقدام برای سلب مالکیت توپ از حریف یا گرفتن آن با استفاده از پا

دانشنامه عمومی

تک (نرم افزار). تِک ( T E X ) که در متن ساده به صورت TeX نوشته می شود، سیستم حروف چینی است که توسط دونالد کنوث ایجاد شده است. در کنار زبان برنامه نویسی متافونت برای توصیف ( ایجاد ) قلم های کامپیوتری، و با خانوادهٔ قلم های Computer Modern، با دو هدف اساسی طراحی شده است: اول این که هر کسی بتواند با تلاشی محدود و منطقی کتاب هایی با کیفیت عالی تولید کند، و دیگر این که سیستمی ایجاد کند که بر روی کامپیوترهای مختلف نتایج یکسان تولید نماید. تک رایگان است و در محیط های آکادمیک، به خصوص در ریاضیات، فیزیک، علوم کامپیوتر و جامعهٔ مهندسین شهرت و استفادهٔ زیادی دارد. تک، به صورت گسترده ای جایگزین troff، دیگر نرم افزار حروف چینی در محیط یونیکس شده است. تک معمولاً بهترین راه حروف چینی فرمول های پیچیدهٔ ریاضی به شمار می رود، اما به خصوص در قالب LaTeX و دیگر بسته ها و الگوها، اکنون برای مقاصد بسیار متنوعی در حروف چینی استفاده می شود.
زمانی که اولین نسخهٔ کتاب «هنر برنامه نویسی رایانه» توسط دانلد نوث در ۱۹۶۹ منتشر شد، این کتاب توسط مونوتایپ، با فناوری قرن نوزدهمی حروف چینی شد که نوث از «ظاهر مناسب و کلاسیک» آن راضی بود. اما هنگامی که نسخهٔ دوم در ۱۹۷۶ به چاپ رسید، تمام کتاب باید دوباره حروف چینی می شد. چرا که فناوری مونوتایپ به صورت گسترده با روش های عکس برداری جایگزین شده بود و قلم های قبلی دیگر در دسترس نبودند. به هر صورت، هنگامی که دانلد نوث پیش نمایش کتاب جدیدش را در ۳۰ مارس ۱۹۷۷ دریافت کرد، متوجه شد که بسیار بدشکل هستند. در این زمان، نوث برای اولین بار خروجی با کیفیت حروف چینی دیجیتال را مشاهده کرد، و به حروف چینی دیجیتال علاقه مند شد. پیش نمایش های مأیوس کننده در نهایت موجب شدند که او تصمیم بگیرد با طراحی سیستم حروف چینی خود این مشکل را یک بار، و برای همه حل کند. در ۱۳ می۱۹۷۷، او یادداشتی برای خود نوشت که ویژگی های اولیهٔ تک را شرح می داد.
او تصمیم گرفت که این کار را در ۱۹۷۸ به پایان برساند، اما آنچه که اتفاق افتاد این بود که در نهایت در ۱۹۸۹، یعنی ده سال بعد این کار متوقف شد. گای استیل در تابستان ۱۹۷۸، هنگامی که نوث مشغول ایجاد اولین نسخهٔ تک بود، در استنفورد بود. هنگامی که او در پاییز به ام. آی. تی بازگشت، سیستم ورودی/خروجی تک را بازنویسی کرد تا تحت سیستم عامل آی. تی. اس. اجرا شود. اولین نسخهٔ تک به زبان «سیل» نوشته شده بود تا بر روی یک پی. دی. پی. ۱۰ تحت سیستم عامل وایتس استنفورد اجرا شود. برای نسخه های بعدی تک، نوث شیوهٔ «برنامه نویسی لفظی» را ابداع کرد که شیوه ای برای تولید کد منبع سازگار و مستندات با کیفیت بالا و پیوندیافته ( که البته با تک حروف چینی می شود ) از پروندهٔ اصلی می باشد. زبان استفاده شده وب نامیده می شود و برنامه هایی به زبان پاسکال تولید می کند.

دانشنامه آزاد فارسی

رجوع شود به:سولو (موسیقی)

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی تَکُ: که باشد
معنی لَمْ تَکُ: نبودی و نیستی
معنی لَا تَکُ: نباش
معنی لَمْ تَکُ تَأْتِیکُمْ: برای شما نیاورد
معنی عِزّاً: نیرو و شوکت و آسیبناپذیری(در اصل کلمه عزت به معنای نایابی است ، وقتی میگویند فلان چیز عزیز الوجود است ، معنایش این است که به آسانی نمیتوان بدان دست یافت ، و عزیز قوم به معنای کسی است که شکست دادنش و غلبه کردن بر او آسان نباشد ، بخلاف سایر افراد قوم ،...
معنی عِزَّةُ: نیرو و شوکت و آسیبناپذیری(در اصل کلمه عزت به معنای نایابی است ، وقتی میگویند فلان چیز عزیز الوجود است ، معنایش این است که به آسانی نمیتوان بدان دست یافت ، و عزیز قوم به معنای کسی است که شکست دادنش و غلبه کردن بر او آسان نباشد ، بخلاف سایر افراد قوم ،...
معنی عِزَّتِکَ: عزت تو- شرافت تو- ارزشمندی تو(در اصل کلمه عزت به معنای نایابی است ، وقتی میگویند فلان چیز عزیز الوجود است ، معنایش این است که به آسانی نمیتوان بدان دست یافت ، و عزیز قوم به معنای کسی است که شکست دادنش و غلبه کردن بر او آسان نباشد ، بخلاف سایر افراد ق...
معنی فُرَادَیٰ: تک ها (جمع فرد و به معنای هر چیزی است که از یک جهت منفصل و جدای از غیر خود باشد ، و در مقابل آن زوج قرار دارد که به معنای چیزی است که از یک جهت با غیر خود اختلاط داشته باشد .)
معنی فَرْداً: تک ها ( فرد به معنای هر چیزی است که از یک جهت منفصل و جدای از غیر خود باشد ، و در مقابل آن زوج قرار دارد که به معنای چیزی است که از یک جهت با غیر خود اختلاط داشته باشد .)
معنی شَافِعِینَ: شفاعت کنندگان (شفاعت از ماده ش - ف - ع است ، که در مقابل کلمه وتر به معنی تک بکار میرود ، در حقیقت شخصی که متوسل ، به شفیع میشود نیروی خودش به تنهائی برای رسیدنش به هدف کافی نیست ، لذا نیروی خود را با نیروی شفیع گره میزند ، و در نتیجه آنرا دو چندا...
معنی شَّفَاعَةَ: شفاعت (شفاعت از ماده ش - ف - ع است ، که در مقابل کلمه وتر به معنی تک بکار میرود ، در حقیقت شخصی که متوسل ، به شفیع میشود نیروی خودش به تنهائی برای رسیدنش به هدف کافی نیست ، لذا نیروی خود را با نیروی شفیع گره میزند ، و در نتیجه آنرا دو چندان نموده...
معنی شَفَاعَتُهُمْ: شفاعتشان (شفاعت از ماده ش - ف - ع است ، که در مقابل کلمه وتر به معنی تک بکار میرود ، در حقیقت شخصی که متوسل ، به شفیع میشود نیروی خودش به تنهائی برای رسیدنش به هدف کافی نیست ، لذا نیروی خود را با نیروی شفیع گره میزند ، و در نتیجه آنرا دو چندان نم...
ریشه کلمه:
کون (۱۳۹۰ بار)

ویکی واژه

تق (اِصت.)
اندک، کم، قلیل.
دو، دویدن.
سا
منقار مرغ، نوک پرنده.
تیزی سر چیزی مانند نوک سوزن و خنجر.
زدن دست بر کنار تخته نرد که کعبتین درست بنشیند.
هر قسم زدن (عموماً)
تنها، یگانه.
گیاهی است که در گندم زار روید و آن سخت تر از گیاه گندم باشد.
گیاهی است که در میان آب روید و در مصر از آن کاغذ می‌ساختند، حفأة.