برچیدگی. [ ب َ دَ / دِ ] ( حامص مرکب ) حاصل مصدر است از برچیدن. حالت و وضع برچیده چنانکه انحلال یک مؤسسه و تعطیل یک بنگاه. ( از فرهنگ فارسی معین ). انحلال در اصطلاح تجارت. رجوع به برچیدن شود.
فرهنگ معین
(بَ دِ ) (حامص . ) ۱ - دانه از زمین برداشتن . ۲ - گرد کردن . ۳ - تعطیل کردن .
فرهنگ عمید
نابودی و از بین رفتن یک مؤسسه، حکومت، و مانندِ آن، انحلال.
فرهنگ فارسی
حالت و وضع برچیدن انحلال یک موسسه تعطیل یک بنگاه .
