صیمون با فتحه روی حرف «ص» و سکون روی حرف «ی» نامی است که در متون کهن و منابع تاریخی و جغرافیایی به‌کار رفته است. برای دستیابی به اطلاعات دقیق و کامل‌تر در مورد این نام، باید به مدخل صیمور در همان منابع مراجعه نمود. این شیوهٔ ارجاع، که در دانشنامه‌ها و کتب لغت مرسوم است، خواننده را به منبع اصلی اطلاعات که در آن توضیحات مفصل‌تری وجود دارد، هدایت می‌کند. بنابراین، صیمون به‌عنوان یک نام، به‌طور مستقل شرح داده نشده و فهم جزئیات آن منوط به جست‌وجوی کلیدواژهٔ مرتبط یعنی صیمور می‌باشد. رعایت چنین اصولی برای جلوگیری از تکرار مطالب و ایجاد یک ساختار منسجم در ارائهٔ اطلاعات، ضروری به‌شمار می‌آید. در نتیجه، برای شناخت این نام، مطالعهٔ مدخل اصلی که به آن ارجاع داده شده است، توصیه می‌گردد.