لغت نامه دهخدا گوشتاویز. ( نف مرکب ) آویزنده گوشت. || ( اِ مرکب ) قناره. ( زمخشری ). معلاق. ( تفلیسی ). چنگک دکان قصابی. کنار. || جایی که گوشت در آن فروشند. ( آنندراج از فرهنگ فرنگ ). بازار گوشت فروشان. ( ناظم الاطباء ).
فرهنگ فارسی ( گوشت آویز ) ( صفت ) ۱ - آویزند. گوشت. ۲ - ( اسم ) چنگک ( دکان قصابی و غیره ) قناره. ۳ - جایی که در آن گوشت فروشند.