گلیکوژن کافت (Glycogenolysis) فرایندی زیستی است که طی آن مولکول‌های ذخیره‌ای گلیکوژن در کبد و عضلات شکسته می‌شوند و به واحدهای کوچکتری از جمله گلوکز یا گلوکز-۶-فسفات تبدیل می‌گردند. این مکانیسم یکی از مسیرهای اصلی تأمین انرژی سریع در بدن است و در شرایط نیاز فوری به گلوکز فعال می‌شود.
در کبد، گلیکوژن کافت باعث آزاد شدن گلوکز به جریان خون می‌شود و سطح قند خون را در محدوده طبیعی حفظ می‌کند. در عضلات، محصول این فرایند برای تولید انرژی در همان سلول استفاده می‌شود و به خون وارد نمی‌گردد. بنابراین، نقش کبد در تنظیم قند خون و نقش عضلات در تأمین انرژی فوری برای فعالیت‌های بدنی متمایز است.
این فرایند تحت کنترل هورمون‌هایی مانند گلوکاگون و اپی‌نفرین قرار دارد که هنگام کاهش قند خون یا افزایش نیاز به انرژی ترشح می‌شوند. اهمیت گلیکوژن کافت در آن است که به بدن اجازه می‌دهد در شرایط استرس، ورزش یا گرسنگی، منبعی سریع و آماده از انرژی در دسترس داشته باشد. اختلال در این مسیر می‌تواند موجب بیماری‌های متابولیک و مشکلات جدی در تنظیم انرژی شود.