لغت نامه دهخدا کراکا. [ ک َ ] ( اِ ) بمعنی کراک است که بعضی عکه و بعضی صعوه و بلدرچین گویند و اصح آن است که پرنده ای باشد دم دراز که پیوسته در کنار آب نشیند و دم جنباند. ( برهان ). کراک. کراس. ( ناظم الاطباء ). رجوع به کراک شود.
