اصطلاح پیشاغذایی (به انگلیسی: preprandial) به مسائلی اشاره دارد که قبل از صرف غذا رخ می‌دهند یا انجام می‌شوند. این واژه در علوم تغذیه و پزشکی کاربرد فراوان دارد و معمولاً برای توصیف وضعیت بدن، آزمایش‌ها یا اندازه‌گیری‌هایی به‌کار می‌رود که قبل از وعده غذایی انجام می‌شوند. این اصطلاح بر خلاف حالت پساغذایی (postprandial) است که مربوط به بعد از خوردن غذاست.
یکی از کاربردهای رایج پیشاغذایی، اندازه‌گیری قند خون پیش از غذا است. این اندازه‌گیری به پزشکان و متخصصان تغذیه کمک می‌کند تا وضعیت متابولیسم بدن، نیازهای غذایی و اثرات احتمالی بیماری‌هایی مانند دیابت را ارزیابی کنند. این اطلاعات به تشخیص اختلالات سوخت و ساز، تنظیم رژیم غذایی و برنامه‌ریزی درمان‌های دارویی کمک می‌کند و پایه‌ای برای مقایسه با مقادیر پساغذایی فراهم می‌آورد.
علاوه بر قند خون، مفاهیم پیشاغذایی در تجویز دارو، آزمایش‌های بالینی و بررسی اثر مواد مغذی بر بدن نیز کاربرد دارد. به‌طور کلی، هر اقدام یا اندازه‌گیری که قبل از خوردن غذا انجام شود، پیشاغذایی محسوب می‌شود و نقش مهمی در مدیریت سلامت، پیشگیری از بیماری‌ها و بهبود عملکرد دستگاه گوارش و سیستم متابولیک دارد.