لغت نامه دهخدا مطیح. [ م ُ طَی ْ ی َ ] ( ع ص ) تباه و هیچکاره. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). فاسد. ( اقرب الموارد ). و رجوع به ماده بعد شود.