مطنزة به معنای بیخیر است و در متون مختلفی از جمله منتهی الارب، آنندراج و ناظم الاطباء به این واژه اشاره شده است. این واژه به گروهی اطلاق میشود که در آنها نشانی از نیکی و خیر وجود ندارد و به نوعی به خود ارزش نمیدهند. در واقع، میتوان گفت که مطنزة به افرادی اشاره دارد که زندگی و رفتارشان نشاندهنده عدم فایده یا سودمندی است. این افراد، به دلیل نداشتن خودباوری و ارزش برای خود، به دیگران نیز آسیب میزنند و جامعه را تحت تأثیر منفی قرار میدهند. در نتیجه، مفهوم مطنزه به نوعی هشدار به ماست تا از این گونه افراد فاصله بگیریم و به خود و دیگران احترام بگذاریم.