مرذوذ یک اصطلاح فارسی است که به معنای ترشده با باران نرم و ریزه به کار می‌رود. این واژه در متون علمی و ادبی به طور خاص به شرایطی اشاره دارد که تحت تأثیر باران قرار گرفته و به نوعی تغییر کرده است. در واقع، مرذوذ به حالتی اطلاق می‌شود که در آن رطوبت و باران باعث نرم شدن و تغییر ساختار ماده‌ای خاص می‌شود. این واژه در منابع لغت‌شناسی مانند ناظم الاطباء نیز مورد اشاره قرار گرفته و به همین دلیل می‌توان آن را در دسته واژه‌های ادبی و علمی قرار داد. استفاده از این اصطلاح می‌تواند در توصیف وضعیت‌های مختلف جوی و طبیعی مفید باشد و به درک بهتر پدیده‌های طبیعی کمک نماید. بنابراین، مرذوذ نه تنها یک واژه علمی است، بلکه می‌تواند در ادبیات نیز به خوبی جایگاه خود را پیدا کند و به غنای زبان فارسی بیفزاید.
