لغت نامه دهخدا ( مرثونة ) مرثونة. [ م َ ن َ ] ( ع ص ) أرض مرثونه؛ زمین باران رسیده. ( منتهی الارب ). زمین رثان رسیده. مرثنة. ( از اقرب الموارد ). رجوع به مرثنة و رثان شود.
