لغت نامه دهخدا متربض. [ م ُ ت َ رَب ْ ب ِ ] ( ع ص ) بر زمین افتاده. ( ناظم الاطباء ). بر جای مانده و بی حرکت. ( از اقرب الموارد ). || کسی که نان را خرد خرد می کند و در اشکنه می ریزد. ( ناظم الاطباء ). اشکنه سازنده. ( از منتهی الارب ).
