لغت نامه دهخدا
مبهش. [ م ُ ب َهَْ هََ ] ( ع ص ) سریع. ( ذیل اقرب الموارد ). سیر مبهش؛سیر سریع. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
مبهش. [ م ُ ب َهَْ هََ ] ( ع ص ) سریع. ( ذیل اقرب الموارد ). سیر مبهش؛سیر سریع. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).