واژهی فَرَنجو در متون کهن فارسی بهکار رفته و بهعنوان اسم شناخته میشود. بر اساس مرجع آنندراج، این لغت با فَرَنجَک هممعنی است و برای دریافت اطلاعات کاملتر، ارجاع به مدخل فَرَنجَک توصیه شده است. در فرهنگهای لغت تاریخی، چنین مواردی نشاندهندهی پیوندهای معنایی و اشتقاقی بین واژگان است. بررسی این ارتباطات، میتواند در درک سیر تحول واژه و کاربرد دقیق آن در متون مختلف یاریرسان باشد.