لغت نامه دهخدا ( سرعوفة ) سرعوفة. [ س ُ ف َ ] ( ع ص ) تأنیث سرعوف. زن درازقد نازک اندام. ( منتهی الارب ). ج، سراعیف. ( اقرب الموارد ). || ( اِ ) ملخ. || کرمک جامه خوار. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ).
