خوتل

لغت نامه دهخدا

خوتل. [ خ َ ت َ ] ( ع ص ) دانای تیزدل. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ).
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
مطلقه
مطلقه
اتی
اتی
مکان
مکان
زبان مو دراوردن
زبان مو دراوردن