لغت نامه دهخدا جفظ. [ ج َ ] ( ع اِ ) رسن ستبر کشتی. ( قاموس ). || ( اِمص ) پری. مقابل خلاء. ( منتهی الارب ). || ( مص ) پر کردن ظرف را. ( از اقرب الموارد ) || پر شدن. ( منتهی الارب ).
