در دوران جاهلیت، داستانی از جفرالفرس وجود دارد که در آن یک اسب به ناگاه به داخل آبی افتاد. این آب، در آن زمان به عنوان جفرالفرس شناخته می‌شد و اسب به مدت زمانی در آن باقی ماند. جالب اینجاست که این اسب از آن آب نوشید و در نهایت به سلامت و بدون آسیب از آن بیرون آمد. این روایت نشان‌دهنده‌ی قدرت و استقامت موجودات زنده است و به نوعی بر اهمیت بهره‌برداری از منابع طبیعی و چگونگی تعامل انسان‌ها و حیوانات با محیط زیست خود تأکید دارد. اسب، با وجود شرایط سخت، توانست خود را نجات دهد و این داستان می‌تواند به عنوان نمادی از امید و بقای زندگی در شرایط دشوار تعبیر شود.