لغت نامه دهخدا جروء. [ ] ( اِخ ) سدوسی. ابن منده از طریق محمدبن جابر از حفض بن مبارک از مردی از بنی سدوس روایت کند و این شخص را جروء خوانند. رجوع به الاصابة شود.
