تهتو

لغت نامه دهخدا

تهتؤ. [ ت َ هََ ت ْ ت ُءْ ] ( ع مص ) پاره پاره شدن. || کهنه گردیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

پاره پاره شدن کهنه گردیدن