لغت نامه دهخدا تمقیق. [ ت َ ] ( ع مص ) سختی و تنگی نمودن بر عیال خود. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تنگ گرفتن نفقه بر عیال خود بر اثر فقر یا بخل. ( از اقرب الموارد ). || بمنقار خورش دادن طائر بچه را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
