لغت نامه دهخدا بیذخش. [ ذَ ] ( اِخ ) بذخش. بدیشخ. لقب مرزبانان ارمنستان و گرجستان و بذخش ها علاوه بر حکومت ریاست اسواران ولایتی را هم عهده دار بوده اند. ( از ایران در زمان ساسانیان ص 37، 122 و 158 ).
