اکلکرا

اکلکرا گیاهی علفی و چندساله است که شبیه بابونه بوده و ارتفاع ساقه آن حدود ۲۰ سانتی‌متر می‌رسد. برگ‌های آن ریز و شاخه‌هایش نازک است و طعم تند و تیزی دارد.

ریشه و کاربرد پزشکی

ریشه این گیاه راست، ضخیم (به اندازه یک انگشت) و بلند (۲۰ تا ۲۵ سانتی‌متر) است و انشعابات زیادی دارد. ریشه اکلکرا طعمی سوزنی و تند دارد و در طب سنتی به عنوان دارو استفاده می‌شود. قسمت مورد استفاده، ریشه گیاه است که به صورت قطعاتی کوچک به بازار عرضه می‌شود.

منشأ و پراکندگی

منشأ اصلی اکلکرا شمال آفریقا و الجزایر است و از آنجا به مناطق گرم و معتدل جهان مانند آسیا و آفریقا راه یافته است. این گیاه در طب سنتی کشورهای مختلف شناخته شده و کاربرد دارد.

نام‌های دیگر

اکلکرا با نام‌های دیگری همچون اکرکره و عاقرقرحا شناخته می‌شود. در دمشق به آن «عودالقرح» گفته می‌شود و در زبان یونانی به نام «قوزیون» معروف است.

لغت نامه دهخدا

اکلکرا. [ اَ ک َ ک َ ] ( اِ ) اککرا. اکرکره و عاقرقرحا. ( ناظم الاطباء ). عاقرقرحا باشدو آنرا در دمشق عودالقرح و به یونانی قوزیون خوانند. ( فرهنگ جهانگیری ). و رجوع به مترادفات کلمه شود.