اندرخوری

لغت نامه دهخدا

اندرخوری. [ اَ دَ خوَ / خ ُ ] ( حامص مرکب ) سزاواری. شایستگی:
تا ترا از آسمان آمد حمیدالدین لقب
این لقب بر هیچ کس نامد بدین اندرخوری.سوزنی.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال نخود فال نخود فال انبیا فال انبیا فال مارگاریتا فال مارگاریتا فال کارت فال کارت