لغت نامه دهخدا ارجاج. [ اِ ] ( ع مص ) ارجاج فرس؛ نزدیک بزادن رسیدن اسب. ( منتهی الارب ). || بجنبیدن و فروهشته گردیدن سرین اسب. ( منتهی الارب ).
