ابوشجره

لغت نامه دهخدا

ابوشجره. [ اَ ش َ ج َ رَ ] ( اِخ ) صحابی است.
ابوشجره. [ اَ ش َ ج َ رَ ] ( اِخ ) عیسی بن صدقه. محدّث است.
ابوشجره. [ اَ ش َ ج َ رَ ] ( اِخ ) کثیربن مرّة الحضرمی. محدّث است.

گزارش محتوای نامناسب