در زمان پیامبر اکرم (ص)، بحرین بخشی از قلمرو امپراتوری ایران بود و جمعیت متنوعی از اعراب، زرتشتیان، یهودیان و مسیحیان در آن سکونت داشتند. حاکم منطقه، منذر بن ساوی نام داشت و پیامبر (ص) تصمیم گرفت تا مردم این سرزمین را به اسلام دعوت کند و برای تحقق این امر، علاء بن حضرمی را به عنوان فرستاده خود به بحرین گسیل کرد. این مأموریت در ماه رجب سال هفتم هجری و پیش از فتح مکه، انجام شد.
علاء بن حضرمی، مأموریت داشت علاوه بر تحویل نامه پیامبر به منذر بن ساوی، پیام اسلام را به مردم منطقه منتقل کند. برخی منابع تاریخی اشاره دارند که ابوهریره نیز به عنوان همراه او حضور داشته و وظیفه همراهی و حمایت در مأموریت را بر عهده داشته است. نامه پیامبر حاکم منطقه را به پذیرش اسلام دعوت کرده و در صورت امتناع، به وضع جزیه برای اهل منطقه اشاره داشته است.
نتیجه این مأموریت، اسلام آوردن منذر بن ساوی بود. وی پس از پذیرش اسلام، در میان مردم بحرین عدالت و احکام اسلامی را برقرار ساخت و بخشی از اعراب منطقه و برخی قبایل عجمان نیز به اسلام گراییدند. علاء بن حضرمی پس از انجام مأموریت، گزارشی به پیامبر ارائه داد و اسلام مردم و پذیرش دستورات دینی توسط آنان را تأیید کرد. این مأموریت نمونه‌ای از تلاش پیامبر (ص) برای گسترش اسلام و تثبیت حکومت اسلامی در مناطق هم‌جوار بود.
