یکی از وجوه اعجاز قرآنکریم، آسانفهمی آن برای همۀ مردم است. قرآن در آیۀ ۱۷ سورۀ قمر میفرماید: «وَلَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ»؛ یعنی ما قرآن را برای پند و یادآوری آسان ساختیم. این ویژگی بهاینمعنا نیست که مفاهیم قرآن ساده یا سطحی است، بلکه بیان آن بهگونهای است که همۀ افراد با هر سطح از دانش و فهم میتوانند بهاندازۀ ظرفیت فکری خود از معارف آن بهرهمند شوند، بیآنکه از عمق و اعجاز علمی و ادبی آن کاسته شود.
علامه طباطبایی در تفسیر این آیه اشاره میکنند که تسهیل قرآن بهاینمعناست که درک معانی آن برای همگان میسر است؛ هم عوام با فهم ساده میتوانند از هدایت و پند آن استفاده کنند و هم خواص و خردمندان بهتناسب ژرفنگری خود، معانی بلند و لایههای عمیقتری از آن درمییابند. این ویژگی، نشاندهندۀ هنرمندی بینظیر در بیان و نظم قرآن است که بدون افتادن در ورطه عامیانهگویی، پیامی جهانشمول و در دسترس دارد. بنابراین، آسانفهمی قرآن بهعنوان یکی از جنبههای اعجاز، گویای آن است که این کتاب آسمانی با همۀ عمق و ابعاد گستردۀ معنوی و علمی، چنان روان و گویا نازل شده که هرکس میتواند با آن ارتباط برقرار کند و از هدایت آن بهره گیرد. این امر خود گواهی است بر اینکه قرآن برای همۀ زمانها و همۀ انسانها، کتاب هدایت و روشنگری است.