واژه نباهت در زبان فارسی به مجموعه‌ای از صفات و ویژگی‌های انسانی اشاره دارد که نشان‌دهنده نجابت، بزرگ‌منشی، و خوشنامی فرد می‌باشد.
تعاریف و توضیحات:
نجابت و بزرگواری: نباهت به دو به ویژگی انسانی اشاره دارد که شامل رفتار نیکو، صداقت و فداکاری هستند. فردی که دارای این صفات است، به اصول اخلاقی پایبند بوده و در تعاملات خود احترام و محبت را در اولویت قرار می‌دهد. او در شرایط دشوار از خودگذشتگی نشان می‌دهد و به دیگران کمک می‌کند.
مشهور شدن و خوشنامی: نباهت می‌تواند به معنای شناخته شدن و داشتن شهرت مثبت در میان مردم باشد. فردی که مشهور است، به خاطر ویژگی‌ها، دستاوردها یا فعالیت‌هایش مورد توجه قرار می‌گیرد و اگر این شهرت به دلیل رفتارهای اخلاقی و نیکو باشد، به خوشنامی تبدیل می‌شود. در واقع، مشهور شدن می‌تواند به شهرت خوب یا بد منجر شود، اما خوشنامی همواره به معنای داشتن شهرت مثبت و محترم در جامعه است.
شریف شدن: اشاره به ارزش و مقام بالای فرد دارد که ناشی از ارتقاء شخصیت و رفتار فرد به سطحی از اخلاق و ارزش‌های انسانی است که موجب احترام و اعتبار او در نظر دیگران می‌شود. این فرآیند شامل تقویت صفاتی مانند صداقت، فداکاری، مهربانی و انصاف است.
زیرکی: از معانی دیگر این واژه زیرکی به معنای داشتن هوش و تیزبینی در درک و تحلیل موقعیت‌ها و اطلاعات است. فرد زیرک قادر است به سرعت به نکات کلیدی و جزئیات مهم توجه کند و از این آگاهی برای اتخاذ تصمیمات هوشمندانه بهره ببرد. زیرکی شامل توانایی پیش‌بینی عواقب رفتارها و شناسایی فرصت‌ها و تهدیدها در محیط‌های مختلف است.
