لغت نامه دهخدا میرغضبی. [ غ َ ض َ ] ( حامص مرکب ) صفت و شغل میرغضب. جلادی.- امثال:میرغضبی آهسته ببر ندارد. ( امثال و حکم دهخدا ). و رجوع به میرغضب شود.
جمله سازی با میر غضبی باد حظ ولی تو ز سعادت لطفی باد قسم عدوی تو ز شقاوت غضبی «یا من سبقت رحتمک من غضبک» رحمت چه بود دگر نماند غضبی گفت رحمان با حمد عربی سبقت رحمتی علی غضبی