غلنبه گفتن

عبارت گفتن سخنان غلمبه به بیان حرف‌های پیچیده و نامفهوم اشاره دارد که معمولاً به‌طور غیرضروری سنگین یا مبهم بیان می‌شوند. این اصطلاح بیشتر در گفتار عامیانه استفاده می‌شود و بار معنایی منفی دارد؛ به این معنا که فرد به‌جای صحبت کردن به‌صورت واضح و ساده، از واژه‌های دشوار یا گنگ بهره می‌برد. سخنان پر زرق و برق ممکن است ظاهری پیچیده داشته باشند، اما محتوای آن‌ها ضعیف است. در مقابل، یک سخن عمیق می‌تواند به سادگی بیان شود، اما دارای معنای غنی و ارزشمندی باشد. معمولاً این رفتار به یکی از دلایل زیر صورت می‌گیرد: پنهان کردن ضعف محتوا: زمانی که فرد چیزی مهم برای بیان ندارد، با استفاده از واژه‌های سنگین و مبهم سعی در پوشاندن موضوع می‌کند. خودنمایی فکری: به کارگیری کلمات دشوار یا ساختارهای ادبی پیچیده به منظور نشان دادن دانش یا برتری خود. اجتناب از شفافیت: به ویژه در زمینه‌هایی مانند سیاست یا تبلیغات که افراد تمایلی به ارائه پاسخ‌های مستقیم ندارند.

لغت نامه دهخدا

غلنبه گفتن. [ غ ُ لُم ْ ب َ / ب ِ گ ُ ت َ ] ( مص مرکب ) عمل غلنبه گو. غلنبه گویی. رجوع به غلنبه شود.

فرهنگ فارسی

گفتن سخنان غلمبه.

جملاتی از کلمه غلنبه گفتن

حال دل خود گویم نی نی که نه نیکوست در مدح امیر انده دل گفتن بسیار
گر رخصت گفتن است گویم ور نی سوی راه خویش پویم
کجا وصفش به گفتن هم نشاید که پس پیرامنش چیزی بباید