غریب کندی
فرهنگ فارسی
جمله سازی با غریب کندی
گر غریبی بر سر کویت بمیرد، گو: بمیر ور گدایی بر در سلطان نباشد، گو: مباش
لطفی از سر تا به پا گاهی به تشریف قدوم با غریبان دیار خویش لطفی می نمای
یا چو غریبان پیِ رهتوشه گیر یا چو نظامی ز جهان گوشه گیر