گستره شمول ایه ۲۹ سوره فتح

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] گستره شمول آیه ۲۹ سوره فتح. برخی از اهل سنت ادعا کرده اند آیه ۲۹ سوره فتح "محمد رسول اللّهِ... " شامل همه صحابه می شود و آن را شاهد بر عدالت و فضیلت تمامی صحابه دانسته اند. در این مقاله به بررسی این موضوع می پردازیم.
مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَالَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ رُحَمَاءُ بَیْنَهُمْ تَرَاهُمْ رُکَّعًا سُجَّدًا یَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا سِیمَاهُمْ فِی وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذَلِکَ مَثَلُهُمْ فِی التَّوْرَاةِ وَمَثَلُهُمْ فِی الْإِنْجِیلِ کَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوَى عَلَى سُوقِهِ یُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِیَغِیظَ بِهِمُ الْکُفَّارَ وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْهُمْ مَغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِیمًا
فتح/سوره۴۸، آیه۲۹.
باید دید آیه شامل همه اصحاب می شود؟طبق نظر بخاری خیر: زیرا بخاری می گوید هرکس که از مسلمانان لحظه ای رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) را دیده باشد صحابی است!!! و به همین علت از هرکس که لحظه ای رسول خدا را دیده باشد بدون تحقیق روایات را قبول می کند!!!کتاب فضائل الصحابة بَاب فَضَائِلِ اَصْحَابِ النَّبِیِّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ وَمَنْ صَحِبَ النَّبِیَّ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ اَوْ رَآهُ مِنْ الْمُسْلِمِینَ فَهُوَ مِنْ اَصْحَابِهِ
بخاری، محمد بن إسماعیل، صحیح البخاری، ج۵، ص۲.
۱. ↑ فتح/سوره۴۸، آیه۲۹.
...

جمله سازی با گستره شمول ایه ۲۹ سوره فتح

سوره‌های قرآن در اولین تقسیم‌بندی، به جملات معناداری تبدیل می‌شوند که از آنها به آیه یاد می‌شود. آیه به معنای «نشانه» می‌باشد و در قرآن از نشانه‌های خداوند یاد شده که همگی دلالت بر قدرت خداوند دارد. در آغاز ۲۹ سوره از ۱۱۴ سورهٔ قرآن، دقیقاً پس از بسم الله الرحمن الرحیم، یک یا چند حرف به عنوان اولی آیه مطرح شده‌است که در اصطلاح علوم قرآنی به حروف مقطعه شناخته می‌شوند. از دیگر نام‌های دیگر این حروف، «فواتح السور»[الف] یا «اوائل السور»[ب] می‌باشد. در زبان انگلیسی از این حروف به «حروف اسرارآمیز»[پ] یاد شده‌است. در خصوص این حروف، نظریات مختلفی جهت رمزگشایی و معنا و کاربرد آن مطرح شده‌است.
سوره‌های قرآن در اولین تقسیم‌بندی، به جملات معناداری تبدیل می‌شوند که از آنها به آیه یاد می‌شود. آیه به معنای «نشانه» می‌باشد و در قرآن از نشانه‌های خداوند یاد شده که همگی دلالت بر قدرت خداوند دارد. در آغاز ۲۹ سوره از ۱۱۴ سورهٔ قرآن، دقیقاً پس از بسم الله الرحمن الرحیم، یک یا چند حرف به عنوان اولی آیه مطرح شده‌است که در اصطلاح علوم قرآنی به حروف مقطعه شناخته می‌شوند. از دیگر نام‌های دیگر این حروف، «فواتح السور»[الف] یا «اوائل السور»[ب] می‌باشد. در زبان انگلیسی از این حروف به «حروف اسرارآمیز»[پ] یاد شده‌است. در خصوص این حروف، نظریات مختلفی جهت رمزگشایی و معنا و کاربرد آن مطرح شده‌است.