کدوک

لغت نامه دهخدا

کدوک. [ ک َ ] ( اِ ) گدار و معبر از کوه. ( ناظم الاطباء ). اما صحیح کلمه گدوک است و ظاهراً ترکی است. رجوع به گدوک شود.

فرهنگ فارسی

گدار و معبر از کوه. اما صحیح کلمه گدوک است و ظاهرا ترکی است.

جمله سازی با کدوک

امام‌آباد کدوکی یا سعیدآباد کودکی روستایی در دهستان چشمه زیارت بخش مرکزی شهرستان زاهدان استان سیستان و بلوچستان ایران است.
مالایی باستان بسیار تحت تأثیر زبان سانسکریت بود و به الفبای گرانتا نوشته می‌شد. ‏کهن‌ترین نمونه‌های یافت شده از مالایی باستان متعلق به سنگ نوشته‌های کدوکان بوکیت یافته‌شده در سوماترا است و به قرن هفتم میلادی بازمی‌گردد.
این گونه بلوط در ایران در استان‌های گرگان (رادکان)، مازندران (پل زنگوله، گردنه کدوک، دره تالار بین گردنه کدوک و عباس‌آباد، شیب شمالی کندوان، نزدیک نور، کجور بین کینچ و دشت نظیر، پل زغال، ولی‌آباد)، گیلان (هرزویل نزدیک منجیل، دیناچال) وجود دارد.