116- و (يهود و نصارى و مشركان ) گفتند خداوند فرزندى براى خود انتخاب كرده است منزه است او بلكه آنچه در آسمانها و زمين است از آن او است و همه در برابر او خاضعند.
چا ما جريان امر در كليساهاى مشرق زمين چنين نبود. متكلمين نصارى با افكار عميق شرقىخود با يكديگر تباين روانى و جوهرى پيدا كرده و ما بين كليساى اسكندريه با كليساىانطاكيه اين اختلاف به حد كمال رسيد و همچنان باقى ماند تا وقتى كه با طلوع دولتاسلام به شمشير غازيان عرب، هر دو فرقه مغلوب و منكوب گشتند.
اين معناى مفردات آيه، و اما درباره اينكه اختلافاتفات غاليان چه بوده ؟ شرحى درتفصيل داستانهاى مسيح (عليه السلام )، و كليات اختلافات نصارى درباره او در جلد سوماين كتاب گذشت.
طبيعى است كه طرفداران هر آيينى در مقام دفاع از عقيده خود برمى آيند و خود را حق بهجانب معرفى مى كنند، از اين رو قرآن به پيامبر اسلام (صلى الله عليه و آله و سلم ) مىگويد: ممكن است اهل كتاب (يهود و نصارى ) با تو بحث كنند و بگويند ما در برابر حقتسليم هستيم، و حتى در اين باره پافشارى كنند چنانكه مسيحيان نجران در
سپس دين مبين اسلام را بر تمام يهود و نصارى و ديگرملل و اديان و مذاهب عرضه مى كنم؛ و چنانچه پذيراى آن باشند آزاد خواهند بود وگرنهخون آن ها ريخته خواهد شد.
در آيات گذشته گوشهاى از ادعاهاى بيدليل جمعى از يهود و نصارى را ديديم آيه موردبحث نشان مى دهد كه وقتى پاى ادعاى بى دليل به ميان آيد نتيجهاش انحصارطلبى وسپس تضاد است.