لغت نامه دهخدا تاج پرست. [ پ َ رَ ] ( نف مرکب ) پادشاه دوستدار تاج. خواهنده تاج. تاج خواه. رجوع بهمین کلمه شود: پیر تخت آزمای تاج پرست تاج بنهاد وزیر تخت نشست.نظامی.