استصحاب فرد معین

[ویکی فقه] استصحاب فرد معین استصحاب مصداق مشخص در خارج است.
استصحاب فرد معین، مقابل استصحاب فرد مردد می باشد، و به استصحابی گفته می شود که مستصحب آن در خارج مصداقی معین دارد و یکی از خصوصیات آن بعد از شک استصحاب می شود؛ برای مثال، شخصی به وجود زید در منزل یقین داشت، ولی اکنون در آن شک می کند و سپس وجود او را در آن منزل استصحاب می نماید.
حجیت
این استصحاب نزد اصولیون حجت است.

💡 برات[الف] یک سند تجاری است که بر اساس آن فردی از فرد دیگر می‌خواهد که مبلغی را در وجه یا حواله‌کرد یک فرد معین یا شخص ثالث در زمان مشخص (آینده) بپردازد. به‌عبارت‌دیگر نوشته‌ای است که از طرف طلبکار برای شخص بدهکار صادر می‌گردد و شخص بدهکار در صورت تأیید آن متعهد می‌شود که وجه برات را در سررسید معین به طلبکار یا شخص معین پرداخت نماید.. کسی که برات را صادر می‌کند، برات‌نویس یا مُحیل یا صادرکننده و کسی که برات را باید بپردازد برات‌گیر یا مُحالٌ علیه و کسی که مبلغ برات را دریافت

💡 گونهٔ فردی نظام زبانی یا به عبارت دیگر شیوهٔ خاص گفتار (و نوشتار) یک فرد معین است، در نظام کلی یک زبان به‌خصوص.