بلوهر

لغت نامه دهخدا

بلوهر. [ ب ِ ل َ هََ ] ( اِخ ) زاهدی بود که بوذاسف شاهزاده هندی راهدایت کرد. و ذکر آن در کتاب بوذاسف و بلوهر، یا بلوهر و بوذاسف آمده است. ( از دایرة المعارف فارسی ).

فرهنگ فارسی

زاهدی بود که بوذاسف شاهزاد. هندی را هدایت کرد. و ذکر آن در کتاب بوذاسف و بلوهر یا بلوهر و بوذاسف آمده است.

جمله سازی با بلوهر

بلوهر حكيم گويد: شنيدم مردى از فيل مستى مى گريخت وفيل به دنبال او مى دويد و خود را به وى نزديك مى ساخت.آن مرد بناچار خود را در چاهىآويخت و به درختى كه در كنار چاه روئيده بود چنگ زد.