گیاه تاجریزی که در عربی به آن عنب الثعلب میگویند، گیاهی دارویی با میوههای ریز است. این گیاه را در فارسی سگانگور و در ترکی قوش اوزومی نیز مینامند. تاجریزی در مناطق مختلفی مانند اصفهان کشت میشود و دارای انواع گوناگونِ بِرّی و بستانی است که هر کدام به نر و ماده تقسیم میشوند. نوع نر آن را کاکنج میخوانند و نوع بستانی آن با نام کاکنج بستانی شناخته میشود. میوهٔ این گیاه در ابتدا به رنگ سبز و سپس قرمز است و دانههای ریزی درون خود دارد که طعمی مشابه گوجهفرنگی دارد و معمولاً به عنوان مُلین در داروها استفاده میشود.
از نظر ظاهری، تاجریزی گیاهی پر شاخ و برگ است که برگهای پهن و تیرهرنگ دارد. اندازهٔ دانههای آن کوچکتر از نخود و به رنگ زرد متمایل به قرمز است و طعمی شیرین و لعابدار دارد. این گیاه در طب سنتی برای درمان بیماریهای مختلفی به کار میرود؛ از جمله تسکین عطش، کاهش تورمهای گرم، درمان التهاب معده و رفع بیماریهایی مانند زحیر و استسقا. همچنین، ضماد آن برای سوختگی، آبله و درد سر مفید است و عصارهٔ آن در تقویت بینایی کاربرد دارد.
در متون دارویی قدیم، خواص متعددی برای تاجریزی برشمردهاند؛ از جمله خاصیت مسهل، ضد التهاب و کاهشدهندهٔ درد. مصرف آن با شکر برای درمان ورمهای داخلی و با روغن گل سرخ برای تورمهای گرم توصیه شده است. همچنین، غرغرهٔ جوشاندهٔ آن برای ورم گلو و درد دندان بسیار مؤثر است. با این حال، گفته میشود که مصرف آن ممکن است برای مثانه مضر باشد و مصلح آن قند شناخته شده است. مقدار مجاز مصرف این گیاه در داروها معمولاً تا پنج مثقال و در صورت پختهشدن تا ده مثقال ذکر شده است.