ابوالفتح محمد بن احمد اصفهانی، محدث قرن پنجم هجری و اهل اصفهان بود. او در سال ۴۰۷ق در اصفهان به دنیا آمد و در زمینه حدیث‌پژوهی و جمع‌آوری احادیث فعالیت داشت. تولد او در اصفهان، او را در مسیر فرهنگی و علمی آن منطقه قرار داد و زمینه علاقه‌مندی او به علوم دینی و حدیث را فراهم کرد.
برای تکمیل دانش حدیثی، ابوالفتح به شهرهای مختلفی مانند هرات، ماوراءالنهر و عراق سفر کرد. این سفرها به او امکان داد تا از منابع معتبر حدیثی استفاده کند و دانش خود را در این زمینه گسترش دهد. همچنین او شاگردان برجسته‌ای داشت و از شخصیت‌های علمی زمان خود احادیث فرا گرفت.
ابوالفتح در سال ۴۸۲ق در نیشابور درگذشت و در مقبره شهنبر دفن شد. میراث او شامل جمع‌آوری و نقل احادیث معتبر است که توسط شاگردان و محدثان بعدی مورد استفاده قرار گرفت. او به عنوان یکی از محدثان برجسته قرن پنجم شناخته می‌شود و نقش مهمی در انتقال دانش حدیثی داشته است.