فتین

واژه فتین در زبان فارسی به معنای زمین سنگلاخ، سخت، سیاه و گویی سوزان آمده است. این واژه برای توصیف نوعی زمین با ویژگی‌های خاص به کار می‌رود که شرایط دشواری برای عبور یا زندگی دارد.

معانی واژه فتین

زمین سوزان و سنگلاخ: زمینی که به دلیل وجود سنگ‌های داغ یا ظاهر سوخته‌اش، به نظر می‌رسد در حال سوختن است. این نوع زمین در مناطق خشک و کویری دیده می‌شود و شرایط سختی برای حرکت یا سکونت ایجاد می‌کند.

زمین سنگناک و سیاه: زمینی که سطح آن پر از سنگ‌های سخت و سیاه‌رنگ است. این نوع زمین ممکن است به دلیل ترکیبات معدنی خاص یا بازمانده‌های آتشفشانی چنین ظاهری داشته باشد.

لغت نامه دهخدا

فتین. [ ف َ ] ( ع اِ ) زمین سوزان سنگلاخ که گویی سنگش در حال سوختن است. ج، فُتْن. ( اقرب الموارد ). زمین سنگلاخ سوخته و زمین سنگناک سیاه. ( منتهی الارب ).
فتین. [ ف َ ] ( اِخ ) وادیی است که در شعر مذکور است. ( معجم البلدان ).

فرهنگ فارسی

وادیی است که در شعر مذکور است