کش و قوس رفتن

«کش و قوس رفتن» به معنای تمدد اعصاب و کشش اعضای بدن است. این حالت معمولاً شامل کشیدن دست‌ها از دو طرف، خم کردن پشت و گردن و ایجاد کشش در عضلات برای رفع خستگی یا آمادگی بدن است. انجام این حرکت معمولاً هنگام خمیازه کشیدن یا وقتی فرد از خواب بیدار می‌شود، رخ می‌دهد. بدن به‌صورت طبیعی با این کشش، عضلات را رها و جریان خون را تنظیم می‌کند تا احساس آرامش و شادابی بیشتری حاصل شود. علاوه بر رفع خستگی و آماده شدن بدن پس از خواب، «کش و قوس رفتن» گاهی پیش از تب‌های نوبه یا بیماری‌های مشابه هم دیده می‌شود و میل به این کشش می‌تواند نشان‌دهنده نیاز بدن به آرامش یا کاهش تنش باشد.

لغت نامه دهخدا

کش و قوس رفتن. [ ک َ / ک ِ ش ُ ق َ رَ ت َ ] ( مص مرکب ) دست دادن حالتی که در آن آدمی دستهای خود را از دو جانب بکشد و پشت و گردن بپیچد به اراده رفع خستگی خواب و جز آن را یا آنکه پیش از تبهای نوبه غالباً به آن میل می کند. تَمَطّی. ( یادداشت مؤلف ). کش واکش.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) تمدد اعصاب و کشش اعضای بدن خمیازه کشیدن: دست و پای را دراز کرد و کش و قوس رفت.