چراغ خواب

لغت نامه دهخدا

چراغ خواب. [ چ َ / چ ِ غ ِ خوا / خا ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) چراغی که در اطاق خواب روشن نگاه دارند. نوعی چراغ مخصوص روشن کردن و روشن گذاشتن در اطاق خواب پس از خوابیدن. قسمی چراغ نفتی کوچک و کم نور که هنگام خفتن، در اطاق خواب روشن کنند. یک نوع چراغ برقی کوچک و کم نور که غالباً لامپ رنگین دارد و مخصوص روشن گذاشتن در اطاق خوابست. نوعی چراغ برقی یا نفتی مخصوص اطاق خواب. چراغ اطاق خواب. چراغهایی دارای حباب و آباژور الوان که مخصوص روشن کردن و روشن گذاشتن در اطاق خواب است.

فرهنگ فارسی

چراغیکه در اطاق خواب روشن نگاه دارند ٠نوعی چراغ مخصوص روشن کردن و روشن گذاشتن در اطاق خواب پس از خوابیدن.

جمله سازی با چراغ خواب

💡 هیچگاه از چراغ یا بخاری نفتی یا گازی که فاقد دودکش است، درون خانه، به خصوص هنگام خواب استفاده نکنید.

💡 مستی خواب بیشتر از نشئه فناست شب تیره روز گشته ز دود چراغ صبح

💡 شب را کسی به خواب نبیند چو آفتاب روشن اگر ز روی تو گردد چراغ صبح

💡 فانوس نیست پرده بیداری چراغ باطل ز خواب چشم نگردد وضوی دل

💡 پیش چراغ فیض شب، از خواب دم مزن وحشی است مرغ فرصت، مژگان بهم مزن