ناظر پرتاب

مساءله 37 - اگر ناظر از جائى به ناموس كسى نظر انداخت و او وى را منع كردولى دست برنداشت و به ناچار به سويش سنگ پرتاب كرد و جنايتى بر او وارد شدبعدا ادعا كرد كه من قصد نظر كردن نداشتم و يا ادعا كند كه من چيزى و كسى را نديدم،ادعايش شنيده نمى شود و در ظاهر چيزى بعهده جانى نيست.

در تاريخ 25 سفر سنه 92 وقايع زلزله قير و كارزين كه اين جانب در يكى از قراءكارزين موسوم به سرچشمه حاضر و ناظر بودم آن است كه هنگام صبح پس از انجامفريضه صبح قريب به ساعت پنج و ربع مشغول تعقيب نماز و اوراد بودم كه ناگاه زمينكمى لرزيدن گرفت و دانستم كه زلزله است اندك تاءملى كردم به قصد اينكه زلزلهقطع شود نماز آيات بخوانم ديدم ادامه پيدا كرد برخاستم از درب اطاق سر بيرونكردم تا ببينم چه خبر است در حالى كه پايم برهنه بود ولى قصد فرار نداشتم همينكه از درب اطاق خارج شدم ناگاه ديدم آسمان صدايى كرد و زمين بشدت لرزيد و اينجانب قريب به هفت متر پرتاب شدم پهلوى درختى و از شدت لرزش زمين نتوانسم خودم رابگيرم ناچار به درخت چسبيدم كه ناگاه جهان را يكبارگى ظلمت فروگرفت و پس از اندكزمانى كه جهان روشن و تاريكى بدل به نور گرديد نظر كردم ديدم ازمنازل و قريه اثرى باقى نيست جز قليلى از ديوارهاى شكسته و خانه هاى مهدوم و خرابشده، خلاصه آمدن زلزله قريب 25 ثانيه ادامه داشت ولى خرابى و انهدام قريه زيادهاز حد واقع گرديد.