مسالمت‌آمیز صفتی مرکب است که به حالت یا رویکردی مبتنی بر صلح، آرامش و پرهیز از خشونت اشاره دارد. این واژه بیانگر تعاملی سازنده و توأم با احترام متقابل است که در آن هرگونه تقابل و درگیری مستقیم نفی می‌شود. در واقع، عمل مسالمت‌آمیز به‌صورت آگاهانه و اختیاری، روش گفت‌وگو، مدارا و تفاهم را جایگزین روش‌های قهرآمیز می‌کند. از مهم‌ترین مفاهیم مرتبط با این واژه، همزیستی مسالمت‌آمیز است که به رابطه‌ای مبتنی بر صلح و سلم میان افراد، گروه‌ها یا حتی ملت‌ها اطلاق می‌شود. در چنین شرایطی، طرفین با وجود اختلاف‌نظرها یا تفاوت‌های بالقوه، با درک متقابل و در محیطی عاری از خصومت، در کنار یکدیگر زندگی یا فعالیت می‌کنند. این اصل، بنیان شکل‌گیری پیمان‌های صلح، دیپلماسی فعال و توسعه روابط بین‌المللی بر مبنای منافع مشترک و احترام به حاکمیت است.
کاربرد این مفهوم در حوزه‌های مختلفی از جمله علوم سیاسی، حقوق بین‌الملل، جامعه‌شناسی و حتی روابط روزمره اجتماعی مشهود است. تلاش برای گسترش فرهنگ مسالمت‌آمیز، نه‌تنها به کاهش تنش‌ها و جلوگیری از بروز درگیری کمک می‌کند، بلکه زمینه‌ساز توسعه‌ای پایدار و امن برای جامعه انسانی است. بنابراین، ترویج این نگرش، گامی اساسی در جهت تحقق جامعه‌ای عادلانه و آرام محسوب می‌شود.