مدیح‌خوانی یا مداحی به معنای خواندن اشعار یا نثرهایی است که در ستایش و تمجید از شخصیت‌های مذهبی، به ویژه اهل بیت (علیهم‌السلام) و دیگر شخصیت‌های دینی و معنوی، انجام می‌شود. این عمل در مراسم‌های مذهبی، مجالس سوگواری، جشن‌ها و مناسبت‌های خاص صورت می‌گیرد و هدف از آن، ابراز محبت و ارادت به این شخصیت‌ها و یادآوری فضائل و ویژگی‌های آنهاست.
ویژگی‌های مدیح‌خوانی
شعر و نثر: مدیح‌خوانی شامل اشعار و نثرهایی است که به موضوعات مذهبی، دینی و تاریخی مربوط می‌شود.
احساسات و عواطف: مداحان تلاش می‌کنند با خواندن مدح و مرثیه، احساسات و عواطف حضار را تحت تأثیر قرار دهند و فضای معنوی و احساسی ایجاد کنند.
مناسبت‌ها: مدیح‌خوانی در مراسم‌های مختلفی مانند محرم، صفر، ولادت‌ها و شهادت‌های اهل بیت (علیهم‌السلام) و دیگر مناسبت‌های مذهبی برگزار می‌شود.
نقش اجتماعی: مداحان نقش مهمی در حفظ فرهنگ و ارزش‌های دینی دارند و می‌توانند به ترویج معارف اسلامی کمک کنند.